Çeviri: Oğuz Baykara
Bir önceki incelememde Kappa kitabından bahsetmiştim. Önceki yazımı merak edenler buradan ulaşabilirler. Kappa’yı okuduktan sonra yazarın anlatım tarzını, duyguları aktarış şeklini çok beğendim. Tabii ki eleştirel yapısını da!
Öyküleri okumaya başlar başlamaz kitaba da adını veren Raşömon öyküsü ile karşılaşıyoruz ve ilk öyküden itibaren kitabın etkileyici olacağını hissedebiliyoruz. Öyküler kısa kısa ancak hepsi etkileyici, hepsi vurucu. Beğenmediğim bir tane var mı diye dönüp bakınca belki diğerlerinden biraz daha geri planda kalmış olanlar olabilir ancak kötü diyebileceğim bir öykü yoktu.
Öykülerin en temel ortak yanı ise yazarın ruh halinden olacak ki, hepsinde sıkıntılı bir hava hakim. Bu bence olumsuz bir yan olmaktan ziyade öykülerin etkileyiciliğini artırıyor. Tam olarak benzer olmasa da bana Engin Türkgeldi’nin “Orada Bir Yerde” kitabındaki ürkütücü etkileyiciliğini hatırlattı.
Ryunosuke Akutagawa‘nın intihar ettiğini bilmeyen birisi bile bu kitabı okuduğunda yazarın sıkıntılı bir ruh hali içerisinde olduğunu rahatlıkla anlayabilir. Genç yaşında hayata veda eden yazarın Raşömon adlı öyküsünü 23 yaşında kaleme aldığını da burada belirtmek istiyorum. Bu rakam çok da önemli değil ancak genç yaşında etkileyici şeyler başarmış insanları çok takdir ediyorum.
Tabii ki bir kaç öyküyü diğerlerinden daha çok beğendim. Bunlardan birisi hiç şüphesiz “Cehennem Tablosu”. Ayrıca “Çarklar” da çok etkileyici. Belki bazı öyküler diğerlerinden daha uzun yazıldığı için detayları arttıkça daha etkileyici şeyler çıkmış olabilir. Cehennem Tablosu adlı hikayede, bakanların dehşete düştüğü ve gerçekçiliğinden çok etkilendiği bir tablo anlatılıyor. Tabii ki bu etkileyici tablonun arkasında yatan hikaye de bir o kadar hayrete düşürücü. Yazarın tabloyu anlatırken kullandığı tasvirler gerçekten çok başarılı. Cehennemin çok etkileyici bir tasviri olan bu tablodan daha etkileyici bir şey varsa o da tabloyu yapan sanatçı ve bu etkiyi vermek için neler yaptığı. Okuyup görmeniz gerekiyor.
Yukarıda da söylediğim gibi kısa kısa öykülerden oluşan bu kitabı bir çırpıda okuyup bitirebilirsiniz , fiziksel olarak yoracağını hiç sanmıyorum ancak ruhsal olarak yorabilir. Yine de okumayı düşünenlere kesinlikle tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar.