Bir üniversitede mezuniyet konuşması yapan yazarın söylediklerini kitap haline getirmişler. David Foster Wallace babacan bir tavırla öğrencilere seslenmiş. Konuşmanın ne kadar uzun olabileceğini kafanızda canlandırabilirseniz eğer bu içeriğe kitap adı verilip verilemeyeceğini de sorgulayabilirsiniz.
Toplamda birkaç A4 sayfasına sığabilecek bir metni paragraflara, hatta bazen cümlelere, hatta bazı sayfalarda da kelimelere bölerek kitapmış gibi göstermeye çalışmışlar. Bir sayfada bir kelime, diğer sayfada bir kelime…
Dışından bakınca kitaba benziyor ancak sayfalara hızlı bir göz atınca acaba aforizma mı okuyacağız sorusu akla geliyor. Tam bir kâğıt israfı. Yine ne beklediğimi bilmediğim bir kitaptan hayal kırıklığı ile ayrılıyorum.
Yazar 46 yaşında kendini asmış. Kitap, yazarı onurlandırmak yerine biraz para kazanmak için ortaya çıkmış bir işe benziyor. Bu his de insanı hayal kırıklığına uğratıyor. Bu kitabı okumak yerine yazarın kaleminden çıkmış bir şeyler okumanın daha doğru olacağını düşünüyorum. Yazarın farkındalık ve yaşamda sürekli tetikte olma fikirleri üzerinde düşünmeye değer konular. Kitabın içeriğini merak edenleri de yazarın konuşmasını dinlemeye davet ediyorum: